Ο αρθρικός χόνδρος στερείται αιμάτωσης και γι’ αυτό ο οργανισμός δεν μπορεί να επουλώσει μία βλάβη του με φυσιολογικό υαλώδη χόνδρο. Για το λόγο αυτό η επιστήμη έχει εξελίξει διάφορες τεχνικές προκειμένου να βοηθήσει στην πληρέστερη αποκατάσταση του χόνδρου και να καθυστερήσει την εξέλιξη μιας ενδεχόμενης αρθρίτιδας.

Μεταξύ των πιο διαδεδομένων τεχνικών που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι:
- Εγχύσεις Βλαστοκυττάρων (Stem Cells) από καλλιέργεια κυττάρων από το λίπος
- Εγχύσεις Βλαστοκυττάρων από τον μυελό των οστών
- Κολλαγόνο με την μορφή γέλης που τοποθετείται στην περιοχή της βλάβης (Chondrofiller)
- Πλάσματος Πλούσιου σε Αιμοπετάλια (PRP) από το αίμα του ασθενούς
- Mικροκατάγματα
- Mεταμόσχευση αυτόλογων χονδροκυττάρων (ACI)
- Mεταμόσχευση αυτόλογων οστεοχόνδρινων κυλίνδρων από άλλες μη φορτιζόμενες περιοχές

Να σημειωθεί ότι όλες οι βλάβες δεν είναι ίδιες (μέγεθος, ηλικία ασθενούς, ανατομική περιοχή της βλάβης κ.α.) και για αυτό το λόγο η θεραπευτική προσέγγιση είναι πολυπαραγοντική.