Αναπτυξιακή Δυσπλασία Ισχίου (Συγγενές εξάρθρημα) 
Developmental Dysplasia of the Hip (DDH)

Αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου (ΑΔΙ) ορίζεται σήμερα ένα ευρύ φάσμα διαταραχών του ισχίου στα παιδιά που ξεκινά από την ήπια δυσπλασία έως το συγγενές εξάρθρημα.

Δυσπλασία σημαίνει κατά κανόνα αβαθής κοτύλη με διαταραχή της φυσιολογικής σχέσης της με την κεφαλή του μηριαίου.

Συγγενές εξάρθρημα σημαίνει παρεκτόπιση ή δυνατότητα παρεκτόπισης της μηριαίας κεφαλής από τη θέση της εντός της κοτύλης.

Γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο σημαντικός είναι ο "ερχομός" του νέου μέλους της οικογενείας. Για αυτό ακριβώς το λόγο η ενότητα αυτή είναι αφιερωμένη στη σωστή πληροφόρηση και καθοδήγηση σχετικά με την ΑΔΙ.

Τι είναι τελικά η αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου;

Η αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου (developmental dysplasia of the hip) DDH αναφέρεται σε ένα φάσμα διαταραχών της άρθρωσης του ισχίου του νεογνού. Η διαταραχή αυτή μπορεί να αναφέρεται είτε σε ήπια δυσπλασία της κοτύλης (συνήθως αβαθή κοτύλη), είτε σε σοβαρότερου βαθμού δυσπλασία το οποίο μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα το εξάρθρημα της κεφαλής του μηριαίου οστού απο την κοτύλη. 

Κυμαίνεται από 1/1000 έως 2/100, σχεδόν 5-10 φορές συχνότερη η εμφάνιση στα κορίτσια. Είναι ιδιαίτερα συχνή μεταξύ συγγενών 1ου βαθμού.


Ποιοί είναι οι επιβαρυντικοί παράγοντες (risk factors);

1. Ισχιακή προβολή κατά τους 3 τελευταίους μήνες της κύησης και ιδιαίτερα αυτή με τα πόδια σε έκταση.
2. Θετικό οικογενειακό ιστορικό.
3. Ελαττωμένη ποσότητα αμνιακού υγρού κατά την κύηση (ολιγοϋδράμνιο).
4. Οποιοσδήποτε λόγος αυξάνει την ενδομήτρια πίεση στο έμβρυο (δίδυμος/πολύδυμος κύηση, μεγάλο βάρος εμβρύου).
5. Πρωτότοκα βρέφη
6. Φάσκιωμα με συγκέκριμένο τρόπο (σε φυλές που ζούν σε περιοχές με δριμύ ψύχος, όπως π.χ. οι Εκσιμώοι)
7. Τα κορίτσια πάσχουν πιο συχνά από τα αγόρια σε αναλογία 5/1
8. Συνύπαρξη άλλων εμφανών κλινικά παθήσεων που συνδέονται αιτιολογικά με αυξημένη ενδομήτρια πίεση (συγγενές ραιβό μετατάρσιο, συγγενής ραιβοϊπποποδία, αρθρογρύπωση, ραιβόκρανο)

Πως ξέρω αν το παιδί μου έχει πρόβλημα με τα ισχία του;

Μέχρι πριν μερικά χρόνια η διαγνωστική προσέγγιση της αναπτυξιακής δυσπλασίας του ισχίου περιλάμβανε μελέτη του ιστορικού, εκτίμηση των παραγόντων κινδύνου, φυσική εξέταση των ισχίων και απλή ακτινογραφία. Η απλή ακτινογραφία αποτελούσε μέχρι πρότινος το μόνο τρόπο απεικόνισης των νεογνικών ισχίων.

Η συμβολή του υπερήχου στην πρώιμη διάγνωση, στην ακριβή σταδιοποίηση και κατά συνέπεια στην επιλογή του πλέον κατάλληλου τρόπου θεραπείας της παθήσεως, ήταν καταλυτική. Το 1980 ο Αυστριακός ορθοπαιδικός, Reinhard Graf, έπειτα από πολυετή έρευνα, διερεύνησε τις δυνατότητες της υπερηχοτομογραφικής εξέτασης. Δυσπλαστικά ισχία χωρίς κλινική σημειολογία, τα οποία είναι δυνατόν είτε να παραμείνουν μονίμως ως έχουν είτε να εξελιχθούν σε εξαρθρήματα, ανιχνεύονται πλέον υπερηχοτομογραφικά, θεραπεύονται και αποκαθίστανται πλήρως με κατάλληλη αγωγή σε πρώιμη βρεφική ηλικία.

Ποιά η θεραπεία;

Τα αποτελέσματα της θεραπείας για την αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου (ΑΔΙ), που παραδοσιακά στηριζόταν στη φυσική εξέταση και στην ακτινογραφία ισχίων, ήταν ικανοποιητικά για πολλά χρόνια, αλλά με ένα σημαντικό αριθμό δυσπλασιών να διαφεύγουν. Με την αλματώδη ανάπτυξη της υπερηχοτομογραφίας (ultrasound) σήμερα καθορίζεται επακριβώς ο βαθμός βαρύτητας της παθολογίας του νεογνικού ισχίου, έτσι ώστε να τυγχάνει εγκαίρως της κατάλληλης θεραπευτικής αγωγής. Σημειωτέον ότι έγκαιρη και αποτελεσματική κρίνεται η θεραπεία του δυσπλαστικού ισχίου που αρχίζει πριν από την ηλικία των 6 εβδομάδων.

Οι επιπτώσεις της μη έγκαιρης διάγνωσης της ΑΔΙ είναι αρκετά σοβαρές. To ΑΔΙ είναι η αιτία του 10% των ολικών αρθροπλαστικών και από αυτές το 29% αφορά σε ηλικίες κάτω των 60 ετών.

Η προτεινόμενη θεραπεία είναι κηδεμόνας απαγωγής (pavlik harness) ενώ σε κάποιες (πιο σοβαρές) περιπτώσεις απαιτείται χρήση γύψου (hip spica). Σκοπός είναι η μετάπτωση μιας δυσπλαστικής άρθρωσης του ισχίου σε φυσιολογική, οπότε και ολοκληρώνεται η θεραπεία. Πρέπει να τονιστεί ότι η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται άμεσα από την ηλικία έναρξής της. Αν η θεραπεία αρχίσει μετά τον τρίτο μήνα ζωής, είναι συνήθως πολύμηνη, με αμφίβολης ποιότητας αποτελέσματα.

Τι συμβαίνει εάν η συντηρητική αντιμετώπιση αποτύχει ή ο ασθενής διαγνωσθεί καθυστερημένα;

Σε περιπτώσεις που η συντηρητική αντιμετώπιση αποτύχει τότε απαιτείται χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική αντιμετώπιση μπορεί να απαιτεί μόνο ανοιχτή ανάταξη του ισχίου (με χρήση γύψου μετεγχειρητικά) ή και επιπλέον επεμβάσεις (οστεοτομίες μηριαίου/λεκάνης) για να επιτευχθεί μια λειτουργική και ανατομική άρθρωση. 

Για αυτό το λόγο είναι επιτακτικός ο έγκαιρος έλεγχος και η αντιμετώπιση, όπου αυτό απαιτηθεί. 

Mobirise
Mobirise

Επικοινωνήστε μαζί μας ή κλείστε ραντεβού

Για οποιαδήποτε απορία/ερώτηση ή προγραμματισμό επίσκεψης απλά συμπληρώστε τα στοιχεία σας και σύντομα κάποιος από την ομάδα μας θα επικοινωνήσει μαζί σας. 

Ενναλλακτικά καλέστε μας στα τηλ: 
- 25510 36000  (Αλεξανδρούπολη)
- 2310 223113    (Θεσσαλονίκη)
- 6949453448   (Κινητό)

© Copyright 2023 - All Rights Reserved

Dr. Τζατζαΐρης Κ. Θεμιστοκλής MD,MSc,PhD
Ορθοπαιδικός Χειρουργός Ενηλίκων και Παίδων
Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής ΔΠΘ
Εξειδικευθείς στην Παιδοορθοπαιδική (UK & USA)
Επ. συνεργάτης - Παιδοορθοπαιδικός | TheMIS Orthopaedic Center
Επ. συνεργάτης "Αγίου Λουκά", Πανόραμα, Θεσσαλονίκη

AI Website Generator